Giresun’un Şebinkarahisar İlçesinde yaşayan 68 yaşındaki Remzi Kayahan, 36 yaşındaki down sendromlu oğlu ile birlikte unutulmaya yüz tutan baba mesleğiyle hayata kazandırdı.

Babasından öğrendiği kalaycılık mesleğini 55 yıldır sürdüren Remzi Kayahan, " Bildiğim kadarıyla bu yörede benden başka yapan kalaycı ustası yok. Eskiden Şebinkarahisar’da 15-20 tane kalaycı ustası vardı, şimdi çırak yetiştiremiyoruz. Kalaycılık mesleğinin yaşaması için başka birine öğretmeyi çok istedim ama kimse bu mesleğe heves etmedi. Ben de şimdi oğlum Yener ile birlikte bu mesleği yaşatmaya çalışıyorum" dedi.

Kalaycılık mesleğinin ilçedeki son temsilcisi olduğunu belirten baba Kayahan, teknoloji ve zamanın acımasızlığına karşı oğlu ile birlikte mesleğini icra ederek ekmek parasını kazanmaya çalıştığını belirterek, "Şebinkarahisar’da ve çevre ilçelere pazarlara gidiyoruz. Oralardan getirilen bakır kaplara kalay yapıyoruz. Ancak bakır kaplar artık çok tercih edilmediği için kalaycılık mesleği de gün geçtikçe önemini yitiriyor ve daha çırak yetişmiyor. Oğlum Yener ise benimle birlikte dükkana geliyor, yanımda oturuyor, körükleme yapıyor. Benim işaretlerimle bana yardımcı oluyor. Ayrıca bir işlerle uğraşması oğlumun sağlığına da çok iyi geldi. Bu da beni ayrıca mutlu etti. Bırakmak istediğim mesleği belki de oğlum için devam ettiriyorum" diye konuştu.

Bakır kapların sağlık açısında hiçbir zararının olmadığını da söyleyen Kayahan, "İlçemizde özellikle dut kazanlarının kaynatılmasında kullanılan büyük bakır kazanlar ve yemek pişirmede kullanılan tencereler var. Bu kazanların ilk kullanımından önce ve 2 senede bir kalaylanması lazım. Kalay yapılmadığı zaman bu kaplarda pişirilen yiyecekler insanı zehirleyebilir. Kalaylanmış bakır kapların insana zararı olmadığı için sağlıklıdır" şeklinde konuştu.